دل نگرانی یا دل خوشی

بسم اله الرحمن الرحیم

سلام دوست و برادرم

دوستی که دوست داشتنی هستی اگر چه نمی شناسمت

دوستت دارم چون دوست داشتنی هایم را دوست داری

و عزیز امروز شما بزرگ ما شدی

و ما امیدوار به فرداهایی که آرزو یمان شده

آرزوهای که فقط تا کنون شبها در پیش بالش یادشان روشنایی شبهایم شده بود

و شما عزیز

امروز نوشته های آرزوهایم را در شما می بینم

روز  اولی که دیدمت شناختی

عکس ها را که به دیوار گذاشته بودم تا یادشان از ذهنم نرود شما شناختید

و این اولین جرقه در ذهنم غبار گرفته من روشنی بخشید

گفتید که امانتی که دستمان است را تاراج نکنیم و قانون های نانوشته سیاه شده بر دلهایمان را زدوید

گفتید مرکب ها را از نا اهلان بگیرند

گفتید که عمل صالح تنها میعاری است که می شناسید

و گفتید و ما مانند تشنگان آب دیده عطش کنان به لبانتان چشم دوختیم

و هنوز با همه کمی هاکه می  بینیم چشم در انتظاریم

برادرم

سالهاست که ما را در حصار خودسری ها و خود خوانی ها به بند کشیده و جز آه برای .... نداشتیم

راستش از اول که شناختم

علی بود که فکر و ورد وروحم بود

علی بود که شمع را خاموش کرد تا جهانی را روشن کند

علی بود که برق شمشیرش مرا عطوفت و مهربانیش را حماسه برایم کرده بود

علی بو د و علی

و امروز فقط از علی جز کتابی و مردمانی که خود را شبیه به او دانسته بودند نمی دیدم

و ما همه را با علی قیاس میکردیم

و شاید ما اشتباه می کردیم

و امرزو هم شما را با علی قیاس میکنیم

چون جز علی نمی بینیم و نمیخواهیم ببینیم

 حال ما مانده ایم و تصویری از علی و راهش و گروهی که علم او بدوش گرفته و نمی دانم چگونه میکنند

برادرم خوشحالم

چون می خواهم تصویری از علی ببینم

اگر چه از شما هم غصه هایی دارم

غصه اینکه کسانی را بلد خود کرده اید که خود از راضیان دیروز بودند

کسانی که خود دستشان را از کمترین کوتاه کردید و حال چله  نشین محفل شما شده اند

یا من نمی فهمم یا اشتباه کرده ام

عزیزم

زمانی ما را یاد دادند که فاقد شی نمی تواند معطی شی شود

و حال را مینگرم و ...

و خدا کند که اشتباه کنم