من

و بسم اله الرحمن الرحیم

و سر آغازی دگر

و فرادیی که امروز شده

و دیروزی که امروز بوده

و من که مانده د راین رفت و آمد

که چگونه باید باشم و چگونه هستم

منی که در این زمان های زود گر و فرار هنوز خامی را پخته نکرده

و من و من و من

و هنوز اسارت  دو حرف

و خدا کند من را از من بگیرد تا خود شوم

تا خودی شوم

تا شاید خدایی